Η παγίδα της αλήθειας αυτών που λέει.
Είμαι από εκείνους που πάντα προσπαθούν να δουν την αλήθεια μιας πρότασης, ανεξάρτητα από το ποιος την διατυπώνει.
Στην πολιτική, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Προσοχή. Δεν ακυρώνω την αλήθεια της πρότασης, απλά ισχυρίζομαι ότι χρειάζεται να βλέπουμε κάποιες παραμέτρους και κάποιες συνθήκες υπό τις οποίες γίνεται η διατύπωση αυτής της αλήθειας. Με άλλα λόγια, ποιος την διατυπώνει, πότε την διατυπώνει και γιατί την διατυπώνει.
Ο αντιπρόεδρος (ένας εκ των δύο) της κυβέρνησης έχει κάνει κατά καιρούς διάφορες δηλώσεις που έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και πόλωση. Θα σταθώ σε δύο από αυτές, γιατί θεωρώ ότι διαπνέονται από το ίδιο ακριβώς πνεύμα, εξυπηρετούν την ίδια σκοπιμότητα και βεβαίως έχουν τεράστιο ποσοστό αληθείας μέσα τους. Στο τελευταίο βρίσκεται και η μεγάλη παγίδα.
Οι δηλώσεις του αντιπροέδρου που θα μας απασχολήσουν είναι η γνωστή «μαζί τα φάγαμε» και η πιο πρόσφατη «οι ελεύθεροι επαγγελματίες κλέβουν μόνιμα το κράτος». Σε αυτές τις δύο δηλώσεις θα ήθελα να προσθέσω και την επίσης δημοφιλή «οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κοπρίτες», αλλά την εντάσσω περισσότερο στην πρώτη δήλωση.
Ξεκαθαρίζω ξανά ότι όλες αυτές οι δηλώσεις, παρά την έντονη γενίκευση που τις χαρακτηρίζει, περιέχουν μεγάλες αλήθειες. Δε νομίζω ότι υπάρχει Έλληνας που να αμφιβάλλει ότι οι πολιτικοί δέχονταν και δέχονται ακόμα τεράστιες πιέσεις για διορισμούς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στις οποίες ενέδιδαν και ενδίδουν με συνέπεια να δημιουργηθεί ένα τεράστιο και αναποτελεσματικό κράτος. Με βάση τις εξηγήσεις του αντιπροέδρου για τη δήλωση «μαζί τα φάγαμε», σύμφωνα με τις οποίες εννοούσε αυτούς ακριβώς τους διορισμούς, η εγκυρότητα της φράσης του αυτής είναι προφανής. Συνδυάζεται μάλιστα άψογα με την άλλη φράση σχετικά με τους «κοπρίτες δημοσίους υπαλλήλους». Είναι σαφές ότι όταν προσλαμβάνεις παραπάνω προσωπικό από αυτό που είναι απαραίτητο, το πλεονάζον, μη έχοντας αντικείμενο, θα συμπεριφέρεται ως κοπρίτης. Αντίστοιχη είναι η αλήθεια της δήλωσης για τους ελεύθερους επαγγελματίες. Δεν περίμενε κανείς τον Πάγκαλο για να ενημερωθεί ότι οι υδραυλικοί, οι ηλεκτρολόγοι, οι δικηγόροι, οι μηχανικοί, οι γιατροί κτλ, δεν κόβουν αποδείξεις ή κόβουν για ποσά πολύ μικρότερα των πραγματικών. Αναγνωρίζοντας ότι οι παραπάνω δηλώσεις είναι ισοπεδωτικές και περιλαμβάνουν άδικες γενικεύσεις, καθώς υπάρχουν πολλοί φιλότιμοι και τίμιοι δημόσιοι υπάλληλοι που επωμίζονται τον μεγαλύτερο όγκο της δουλειάς, όπως και σεβαστός αριθμός ελευθέρων επαγγελματιών που κόβουν απόδειξη ή απλά έχουν πραγματικά πολύ μικρά εισοδήματα (π.χ. νέοι ελεύθεροι επαγγελματίες που εργάζονται ως υπάλληλοι, αλλά αμείβονται με μπλοκάκι), είναι γεγονός ότι είναι αληθείς.
Επομένως, δεν είναι παράλογο να πει κανείς «δίκιο έχει ο Πάγκαλος, έτσι είναι τα πράγματα, επιτέλους κάποιος που το δήλωσε δημοσίως». Πράγματι έτσι είναι τα πράγματα. Όμως ας δούμε λίγο τις παραμέτρους για τις οποίες μιλήσαμε πιο πάνω.
Πότε τα είπε; Ποιος τα είπε αυτά; Γιατί τα είπε;
Χωρίς να ακυρώνουμε την εγκυρότητα των προτάσεων, ας την αγνοήσουμε προσωρινά και ας απαντήσουμε στα ερωτήματα ένα-ένα.
Πότε τα λέει; Τα λέει σε μία πάρα πολύ δύσκολη εποχή για τη χώρα. Ζούμε στιγμές όπου ζητείται από τους πολίτες να αλλάξουν άρδην τον τρόπο ζωής τους. Να υποβαθμίσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής τους. Εποχές που καταλύονται κεκτημένα αιματηρών και βίαιων αγώνων. Εποχές όπου η Ελλάδα έχει ανάγκη να αλλάξει νοοτροπία για να βγει από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει. Δεν ειπώθηκαν κάποια άλλη χρονική στιγμή, αλλά τώρα. Ο Πάγκαλος ήταν υπουργός και σε προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά δεν έκανε τότε κάποια δήλωση σχετικά με το πόσο κλέβουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες.
Έχουμε εντοπίσει, λοιπόν, το χρονικό πλαίσιο των δηλώσεων.
Ποιος τα είπε; Τα είπε ένας άνθρωπος που βρίσκεται στις πιο σημαντικές θέσεις ευθύνης του κράτους τα τελευταία τριάντα χρόνια. Από βουλευτής και υφυπουργός, μέχρι υπουργός και αντιπρόεδρος σε ποικίλα πόστα, έχοντας πάρα πολλές ευκαιρίες να εφαρμόσει τις πολιτικές του και διαθέτοντας μεγάλη εξουσία και την εμπιστοσύνη τόσο των ψηφοφόρων του όσο και των εκάστοτε πρωθυπουργών. Η ευθύνη του για την παγίωση και διατήρηση των φαινομένων που περιγράφει είναι ομολογούμενη και τεράστια. Δεν παραγνωρίζω την ευθύνη των πολιτών, όμως η αυτή εκείνου που έχει το μαχαίρι έχει και το καρπούζι είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη.
Καθορίσαμε, λοιπόν, και το πρόσωπο.
Για να απαντήσουμε το τρίτο ερώτημα, θα χρειαστούμε τη βοήθεια που θα μας προσφρουν ﷽﷽﷽﷽﷽ τη βοήθεια που μας προσφπέρουν οι δύο προηγούμενες απαντήσεις. Με βάση το ποιος κάνει τις συγκεκριμένες δηλώσεις και το πότε τις κάνει είναι σχετικά εύκολο να δει κανείς τον λόγο για τον οποίο τις κάνει. Απλώς για να δημιουργήσει συνενόχους στο έγκλημα το οποίο διέπραξε! «Μαζί τα φάγαμε», όχι μόνος μου! Νομίζω ότι δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς ότι το μαζί σχετίζεται με την πολιτική εξουσία από την μία πλευρά και τους πολίτες από την άλλη. Δεν εννοεί μόνο τον εαυτό του και τους πολίτες και καλά κάνει. Και εγώ όταν αναφέρομαι στον Πάγκαλο αναφέρομαι στην εκάστοτε πολιτική εξουσία που έχει λειτουργήσει με τον τρόπο αυτό και έχει χρησιμοποιήσει τις πρακτικές που όλοι γνωρίζουμε.
Η δημιουργία συνενόχων είναι επομένως το κίνητρο για τις δηλώσεις αυτές. Είσαστε και εσείς στο παιχνίδι. Δεν είμαστε μόνοι μας. Δεν έχει σημασία πόσα φάγατε εσείς, πολλά, λίγα ή αν φάγατε λιγότερα από εμάς. Όχι, φάγατε και εσείς, άρα είστε το ίδιο υπεύθυνοι. Άσπρο ή μαύρο. Έφαγες δεν έφαγες.
Στα δικαστήρια υπάρχει διαβάθμιση των εγκλημάτων και αντιστοίχως των ποινών. Υπάρχουν ελαφρυντικά. Άλλο να περάσει ένα φορτηγό με κόκκινο φανάρι και 80χλμ/ώρα μια διασταύρωση με λεωφόρο και να παρασύρει αυτοκίνητα, δίκυκλα και πεζούς και άλλο να περάσει ένα μηχανάκι με κόκκινο αργά και προσεκτικά ένα δρόμο χωρίς κίνηση. Για μερικούς και στις δύο περιπτώσεις οι οδηγοί παρανόμησαν άρα είναι το ίδιο ένοχοι. Σύμφωνοι, και οι δύο έκαναν την ίδια παράβαση, αλλά η ανευθυνότητα και οι συνέπειες δεν είναι οι ίδιες.
Με τη λογική αυτή οι συνένοχοι που επικαλείται ο αντιπρόεδρος υπάρχουν και είναι και αυτοί ένοχοι. Αλλά σε ποιον βαθμό; Σίγουρα ασύγκριτα μικρότερο με αυτόν της πολικής εξουσίας και εδώ ακριβώς είναι το κλειδί της παγίδας του Πάγκαλου.
Αναφέρεται σε υπαρκτές ευθύνες του λαού (του τμήματος εκείνου που τον ψήφισε βέβαια) θεωρώντας ότι έτσι μειώνονται οι δικές του και προετοιμάζοντας το κλίμα για τα σκληρά και άδικα μέτρα που λαμβάνονται και θα ληφθούν σε βάρος του λαού (είτε τον ψήφισε είτε όχι). Τα μέτρα αυτά έχουν τον χαρακτήρα ποινής. Περάσατε καλά (όλοι σας), δεν σας άξιζε και τώρα θα υποστείτε τις συνέπειες εσείς, γιατί εμείς δεν πρόκειται να υποστούμε καμία, ακόμα και αν φταίξαμε πολύ περισσότερο από εσάς. Άλλωστε κάπως πρέπει να εξηγηθεί το γεγονός ότι παρουσιονται ﷽﷽﷽﷽γηθετος μέτρα που λαμπολυργάζονται ως σωτήρες εκείνοι που οδήγησαν τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση.
Πρόσφατα έκανε και μία ακόμα ανεκδιήγητη δήλωση. Δεν έχει λέει να πληρώσει το χαράτσι του Βενιζέλου για τα ακίνητα. Πολλοί θεώρησαν ότι το είπε ειρωνικά. Εμένα δεν μου φάνηκε να κάνει καθόλου χιούμορ. Χιούμορ έκανε στο τμήμα της δήλωσης που αναφερόταν στην ενδεχόμενη σύλληψή του από τον Βενιζέλο, αν δεν το πληρώσει. Όπως και να ‘χει είναι τουλάχιστον άστοχη δήλωση και δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί που θεωρούν ότι δεν έχει τα χρήματα, είναι όμως ενδεικτική της αλαζονείας και του γενικότερου ήθους του.
Κλείνοντας θέλω να επαναλάβω κύριο αίτιο της στάσης μου απέναντι στον Πάγκαλο, είναι η ασυμφωνία των λεγομένων του με τη συμπεριφορά του και η δημιουργία εντυπώσεων. Πιστεύω ότι ενισχύω την εγκυρότητα της θέσης μου με ένα ακραίο, αλλά ενδεικτικό παράδειγμα. Αν ο Μάκης Ψωμιάδης κάνει τη δήλωση « Το ελληνικό ποδόσφαιρο, αγαπούλες μου, μαστίζεται από την ανάμειξη σε αυτό ανθρώπων του υποκόσμου και αμφισβητούμενης φερεγγυότητας και ήθους, που στήνουν παιχνίδια, εξαγοράζουν διαιτητές, δωροδοκούν δικαστές και μισθοδοτούν ταραχοποιούς οργανωμένους οπαδούς», θα βγει κανείς να πει μπράβο στον Μάκη που είπε τις αλήθειες;
