Όπου σταθεί και όπου
βρεθεί κανείς ακούει για τις ευθύνες των δύο κομμάτων που διακυβέρνησαν τη χώρα
τα τελευταία χρόνια και το πως οδήγησαν την Ελλάδα στην τωρινή, άθλια
κατάσταση.
Παντού ακούς τις
ίδιες φράσεις:
«Δεν ξέρω τι θα
ψηφίσω, σίγουρα όμως όχι κάποιο από τα δύο «μεγάλα» κόμματα»
«Ψηφίστε ό,τι
θέλετε εκτός από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ»
«Αυτοί που μας
οδήγησαν εδώ, δεν είναι δυνατό να μας βγάλουν από την κρίση»
κτλ.
Σωστές οι
παραπάνω φράσεις και το ενδιαφέρον επικεντρώνεται περισσότερο στο ποια να
επιλέξει κανείς από τις εναλλακτικές προτάσεις και για ποιους λόγους.
Αν τολμήσει
κανείς να υποστηρίξει μια ενδεχόμενη προτίμηση προς τον δικομματισμό, συνήθως
δέχεται επιθέσεις (και από δεξιά και από αριστερά) και έρχεται στην,
ομολογουμένως, δύσκολη θέση να υπερασπιστεί τα αδικαιολόγητα!
Αυτό που
παρατηρεί, τελικά, κάποιος είναι ότι υπάρχει μια σημαντική μερίδα πολιτών που
επιλέγουν να αποφύγουν την «έκθεση» αυτού του είδους και προτιμούν να εκφράζουν
δημοσίως πιο politically correct θέσεις.
Ντρέπονται
(φυσικά) για τις επιλογές τους και δηλώνουν ότι δεν ξέρουν ακόμα τι θα ψηφίσουν,
ότι θα ψηφίσουν Δράση, ΔΗΜΑΡ, Οικολόγους, Δημιουργία Ξανά ή άλλες ορθολογικές
επιλογές, όμως οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα ξανακάνουν ακριβώς το ίδιο
λάθος!
Αν ίσχυαν στην
πράξη αυτές οι δηλώσεις τότε η Δράση θα εισερχόταν εύκολα στην βουλή, οι
Οικολόγοι το ίδιο και η ΔΗΜΑΡ θα είχε το διψήφιο ποσοστό εξασφαλισμένο. Δυστυχώς
όμως η συναισθηματική ταύτιση με πολιτικούς χώρους, τα προσωπικά
μικροσυμφέροντα, η οικογενειακές «παραδόσεις», η ανασφάλεια κτλ. δεν αφήνουν
μερικούς ανθρώπους να ξεφύγουν από τον τυφλό οπαδισμό και το κατεστημένο, με
αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μην δούμε την τόσο επιθυμητή κατάρρευση
του παλαιού κομματικού συστήματος.
Ίδωμεν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου