Εσύ σε ποιο στρατόπεδο είσαι;

Ας γράψω και εγώ την γνώμη μου για την Παπαχρήστου. Τι διάολο, όλοι γράφουν, εγώ όχι;

Η πρώτη τοποθέτησή μου αναφορικά με το γεγονός του αποκλεισμού της από την Ολυμπιάδα, λόγω του αστείου της στο tweeter, ήταν ότι μια τέτοια απόφαση ήταν τουλάχιστον υπερβολική, ειδικά για ένα τέτοιο λόγο.

Στη συνέχεια, βλέποντας ποιοι και με ποια επιχειρήματα άρχισαν να υπερασπίζονται με πάθος την ανάκληση της απόφασης αποκλεισμού, παραξενεύτηκα. Ακροδεξιοί, φασίστες, χρυσαυγίτες, «πατριώτες» και λοιπές «εθνικοαπαλευθερωτικές» δυνάμεις έσπευσαν να υπερασπιστούν την ελευθερία του λόγου κτλ. Από την άλλη πλευρά, οι γνωστοί αντιρατσιστές επιδόθηκαν στην αγαπημένη τους συνήθεια της καταγγελίας των πάντων ως ρατσιστικά και η υπερβολή θρονιάστηκε για τα καλά σε blogs και social media.

Το αγαπημένο σπορ των Ελλήνων, δηλαδή η επιλογή ενός στρατοπέδου και  οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των δύο στρατοπέδων, έχει την τιμητική του κάθε φορά που προκύπτει ένα «εθνικό» ζήτημα και οι διαχρονικές έριδες αναβιώνουν πανηγυρικά!

Ας δούμε τα πράγματα όσο πιο αποστασιοποιημένα γίνεται.

Καταρχήν το tweet της Παπαχρήστου ήταν ένα ρατσιστικό αστείο. Θα τολμούσα να πω ότι ήταν ευφυές και πετυχημένο, αλλά αυτό είναι υποκειμενικό. Ρατσιστικά αστεία υπάρχουν χιλιάδες σε κάθε χώρα και για κάθε είδος ρατσισμού. Για gay, χοντρούς, ξανθιές, πόντιους, εβραίους, σκοτσέζους, άγγλους, γάλλους, πορτογάλλους, μαύρους, γυναίκες κτλ. Όποιος τα λέει, γελάει μαζί τους, τα αναπαράγει κτλ δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι υιοθετεί και τις ρατσιστικές απόψεις που αυτά εκφράζουν. Επομένως αν οποιοσδήποτε από εμάς είχε κάνει tweet αυτό το ανέκδοτο, δεν θα είχε συμβεί απολύτως τίποτα. Αυτό είναι ένα στοιχείο.

Αν το ίδιο tweet είχε γίνει από κάποιον άλλο αθλητή; Θα είχε γίνει θέμα; Έχουν ακουστεί επιχειρήματα για την ελευθερία του λόγου των αθλητών και αν θα πρέπει να εκφράζουν δημοσίως απόψεις άσχετες με αθλητικά ζητήματα. Προσωπικά είμαι σαφέστατα υπέρ της ελευθερίας του λόγου του οποιουδήποτε, αλλά αυτός ο οποιοσδήποτε οφείλει να είναι προετοιμασμένος για τις πιθανές συνέπειες των λεγομένων του.

Γενικά μιλώντας συμφωνώ και με την άποψη ότι ένας αθλητής που συμμετέχει στην Ολυμπιάδα, καταρχήν εκφράζει το Ολυμπιακό ιδεώδες (ναι προφανώς αυτό δεν εκφράζεται με το ντόπινγκ), δηλαδή εκφράζει την ισότητα και την ισοτιμία των λαών και των φυλών, και κατά δεύτερον αντιπροσωπεύει ολόκληρη τη χώρα του και όχι μόνο τον εαυτό του.

Με άλλα λόγια ελευθερία της έκφρασης δεν σημαίνει «λέω ό,τι μου κατέβει», χωρίς μάλιστα να είμαι έτοιμος να υποστώ κάποιες συνέπειες. Αυτό είναι ένα δεύτερο στοιχείο.

Όμως ανοησίες ,έχουν πει κατά καιρούς πολλοί αθλητές (θυμηθείτε τα περί ελληνικού DNA της Χαλκιά, που μετά ξεχάστηκαν ανάμεσα σε φάρμακα και δάκρυα) και εκτιμώ ότι αν είχε πει οποιοσδήποτε άλλος αθλητής τα ίδια ακριβώς με την Παπαχρήστου, δεν θα είχε γίνει θέμα, ούτε θα είχα αποκλειστεί, παρόλο που θα συνέτρεχαν οι ίδιοι λόγοι που επικαλείται η ΕΟΕ. Θεωρώ ως στοιχείο κλειδί της υπόθεσης Παπαχρήστου το βεβαρυμμένο «ποινικό» της μητρώο. Στο twitter έχει εκφράσει πολλές φορές ρατσιστικές και εθνικιστικές απόψεις και το τελευταίο της αστείο ήταν το κερασάκι μόνο στην τούρτα. Retweets στον Κασιδιάρη και στην Χρυσή Αυγή, ποσταρίσματα εθνικιστικών βίντεο κτλ, δείχνουν το προφίλ της και ότι το ανέκδοτο για τους Αφρικανούς δεν ήταν απλά μια ατυχής στιγμή.

Επαναλαμβάνω ότι ενοχλούμαι αφάνταστα από όλους εκείνους τους «ευαίσθητους» με τα ρατσιστικά θέματα (αλλά παραδόξως ανεκτικούς σε πολλά άλλα) που είναι επαγγελματίες ανιχνευτές ρατσιστικών στοιχείων και επιδιώκουν να αποσπάσουν 10 λεπτά δημοσιότητας μέσω των αντιρατσιστικών τους αντιδράσεων. Ταυτόχρονα θεωρώ άδικο μια αθλήτρια που προετοιμάζεται ολόκληρη τη ζωή της, κάνοντας απίστευτες θυσίες, για να συμμετάσχει σε μία Ολυμπιάδα, να χάνει την ευκαιρία αυτή από μία ανοησία. Είναι κρίμα να έχει χάσει τόσα πράγματα μια νέα κοπέλα, να έχει στερηθεί από την προσωπική της ζωή, να κάνει πάρα πολλές ώρες προπόνηση και να φτάνει το σώμα της στα όριά του με όνειρο την συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες και τελικά να τα χάνει επειδή έγραψε κάτι στο twitter. Ακούγεται τρελό!

Αυτό που θα μπορούσε να είχε γίνει είναι να παρακολουθούσε η ΕΟΕ, ο ΣΕΓΑΣ, οι χορηγοί της, ο προπονητής της, δεν ξέρω ποιος, την δραστηριότητά της στα social media και να είχε λάβει κάποια μέτρα νωρίτερα, ίσως με κάποιες προειδοποιήσεις ή προτροπές. Δεν μπορεί να μην γνώριζε κανείς τις πολιτικές της απόψεις. Δεν μπορεί να έρχεται η ΕΟΕ και με μία αυστηρή αλλά και δικαιολογημένη απόφαση να νίπτει τας χείρας της. Αυτά δεν εμφανίζονται από την μία μέρα στην άλλη. Και πάλι, ίσως, να μπορούσε να την εγκαλέσει σε κάποιου είδους απολογία και να συμβιβάζονταν σε μία μορφή δημόσιας δήλωσης μετάνοιας. Δεν μπορώ να γνωρίζω ποιοι ήταν οι εσωτερικοί λόγοι για την απόφαση αποκλεισμού της, όμως οι ευθύνες της είναι τεράστιες και παρόλο που στεναχωριέμαι που μια καλή ελληνίδα αθλήτρια δεν θα μας εκπροσωπήσει στην Ολυμπιάδα, δεν συμμερίζομαι τις απόψεις των φίλων μου που την υπερασπίζονται αδιακρίτως (να και εγώ στρατόπεδο!).