Δύο άκρα;

Απευθύνομαι στους ηλίθιους που ενστερνίζονται ακόμα μια από τις πιο ανόητες και επικίνδυνες θεωρίες της σύγχρονης πολιτικής ζωής.

Την θεωρία των δύο άκρων!

Τι ΔΕΝ είναι η θεωρία των δύο άκρων; ΔΕΝ είναι η θεωρία που υποστηρίζει ότι υπάρχουν

δύο άκρα. Πάντα υπήρχαν άκρα σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας. Και στην πολιτική πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν δύο άκρα.

Η θεωρία των δύο άκρων, την οποία διατύπωσαν οι δύο μεγάλοι θεωρητικοί της πολιτικής Φάηλος Κρανιδιώτης και Χρύσανθος Λαζαρίδης, λέει ότι η Χρυσή Αυγή είναι το ένα άκρο (που φυσικά είναι) και το άλλο είναι η “Αριστερά”. Στην οποία αριστερά βάζουν μερικές φορές και όσους διαδηλώνουν, απεργούν κτλ, αλλά και όσους τους στηρίζουν, υπονοώντας ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ στην ουσία αποτελεί “άκρο”. Ακραίες φωνές βεβαίως υπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και στη ΝΔ (ο Φάηλος και ο Χρύσανθος είναι σημαίνοντα μέλη του άκρου της ΝΔ), αλλά το να ταυτίζεις τις όποιες γραφικές ή ακραίες τάσεις με το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής γίνεται μόνο όταν είσαι ανόητος ή όταν εξυπηρετείς σκοπιμότητες.

Η θεωρία των δύο άκρων, που με τόση προθυμότητα υιοθέτησε ο Σαμαράς, βολεύει την δημιουργία της εντύπωσης ότι η ΝΔ του “σχεδόν” ακραίου Σαμαρά είναι η φωνή της λογικής και η μετριοπαθής παράταξη που απέχει από τα άκρα και καλύπτει τον περίφημο “μεσαίο χώρο” που τόσο αγαπούν τα κόμματα. Όσο άχρηστος και αναποτελεσματικός να είναι ο Σαμαράς, είναι “προτιμότερος από τα δύο άκρα”. Αυτή την φιλοσοφία εξυπηρετεί αυτή η θεωρία και τίποτα άλλο.

Ναι υπάρχουν δύο άκρα.

Ναι το ένα είναι η Χρυσή Αυγή.

Ναι το άλλο είναι η τρομοκρατία. Η τρομοκρατία που έχει αριστερόστροφη ιδεολογική αφετηρία. Αν μιλάμε για την δεξιόστροφη εθνικιστική τρομοκρατία, τότε ξαναπηγαίνουμε στην Χρυσή Αυγή.

Εδώ ακριβώς είναι η θεμελιώδης διαφορά. Το ένα άκρο εκπροσωπείται στην βουλή και πολλές φορές το καλύπτουν και άλλοι πολιτικοί χώροι ενώ το άλλο έχει καταδικαστεί από το σύνολο του πολιτικού φάσματος.

Η θεωρία των δύο άκρων έπρεπε να υποστηρίζει ότι το ένα άκρο είναι η Χρυσή Αυγή και το άλλο η τρομοκρατία. Και τα δύο υπηρετούν τον φασισμό και είναι εχθροί της δημοκρατίας. Το ότι και η διαφθορά, ο λαϊκισμός, οι λαμογίες, η διαπλοκή κτλ είναι εξίσου καλοί εχθροί της δημοκρατίας, δεν σημαίνει ότι είναι και αυτά άκρα.

Οι ψυχροί εκτελεστές (ή αυτοί που τους έβαλαν) των νεαρών χρυσαυγιτών εχθές το απόγευμα είναι φασίστες, ίδιοι ή και χειρότεροι από τον Ρουπακιά.