Τα βαρίδια του ΣΥΡΙΖΑ

Κάποτε υπήρχε ένα κόμμα που το έλεγαν ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Ήταν η συνέχεια του ΚΚΕ Εσωτερικού του αείμνηστου Λεωνίδα Κύρκου, δηλαδή εκείνης της αριστεράς που κρατώντας τις βασικές κατευθύνσεις της κοινωνικής δικαιοσύνης, προσπαθούσε να απαλλαγεί από τα απολιθώματα του κομμουνισμού και είχε σαφώς ευρωπαϊκό και δημοκρατικό προσανατολισμό. Το κόμμα αυτό λάμβανε στις εκλογές ποσοστά της τάξης του 3-5% και για αυτό και είχε μείνει και εκτός βουλής.

Κάποια στιγμή, επί αρχηγίας του Αλέκου Αλαβάνου, συνεργάστηκαν με τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ διάφορα μικρά κόμματα και κινήσεις της αριστεράς, από τα οποία τα περισσότερα είχαν σαφώς πιο

Το αλάνθαστο κριτήριο του Έλλληνα ψηφοφόρου

Για άλλη μια εκλογική αναμέτρηση ο Ελληνάρας ψηφοφόρος έδωσε τα ρέστα του. Η αβάσταχτη ελαφρότητα, η επιπολαιότητα, ο λαϊκισμός, η πόλωση, τα μικρομομματικά συμφέροντα, το μίσος, η βλακεία, είχαν την τιμητική τους. 

Επιλέγει υπόδικους, καταδικασμένους, απατεώνες και διαπλεκόμενους για δημάρχους. 

Φέρνει στην τοπική αυτοδιοίκηση παράγοντες του πιο βρώμικου χώρου του αθλητισμού, και μάλιστα τους χειρότερους εκπροσώπους του. Στην χώρα που πέρασε τα χειρότερα από τους ναζί, τους δοσίλογους και τους ταγματασφαλίτες υπάρχει ένα ποσοστό πάνω από 9% που ή δεν ξέρει τι του γίνεται ή είναι απλά φασίστες, αν και το να είσαι φασίστας δεν διαφέρει και πολύ από το να μην ξέρεις τι σου γίνεται.

Από το πουθενά αναγεννιέται το ΛΑΟΣ, το οποίο παραλίγο να εκλέξει ευρωβουλευτή. Εκεί που νομίζαμε ότι, λόγω Χρυσής Αυγής,  είχαμε τελειώσει με τους γραφικούς, θρησκόληπτους και ρατσιστές του Καρατζαφέρη, νατος ξανά, τη στιγμή που η ΧΑ καταγράφει τεράστια άνοδο. Αν στα παραπάνω προσθέσουμε το ποσοστό των ΑΝ.ΕΛ., παρόλο που είναι μειωμένο, βλέπουμε την θλιβερή ακροδεξιά στροφή του Ελληνάρα. 

Μάλιστα, το γεγονός ότι ο ίδιος ο Σαμαράς και οι κοντινοί του συνεργάτες, είναι και αυτοί

Πριν ψηφίσεις Σαμαρά θυμήσου

Το ποιος είναι ο Αντώνης Σαμαράς όλοι το γνωρίζουμε. Δυστυχώς, όμως, κάποιοι από εμάς φαίνεται να ξεχνάνε την πολιτική διαδρομή του σημερινού πρωθυπουργού και δείχνουν έτοιμοι να τον ψηφίσουν ξανά.

Για όσους δεν ξέρουν ή δεν θυμούνται ποιος είναι ο Σαμαράς εδώ θα βρουν ένα μακροσκελές αλλά εξαιρετικό κείμενο για το ποιόν του και την πολιτική του διαδρομή.

http://www.parapolitiki.com/2013/07/i-politeia-samara-35-xronia-tyxodioktis-35-meres-metarrythmistis.html

Πιο συνοπτικά μπορούμε να θυμηθούμε λίγο μερικά χαρακτηριστικά σημεία του πολιτικού ανδρός:

• Για τις ευθύνες του στο Σκοπιανό δε νομίζω να υπάρχουν πολλές διαφωνίες. Ένας υπερεθνικιστής υπουργός εξωτερικών ανέδειξε σε μείζον θέμα ένα ζήτημα δευτερεύουσας, επί της ουσίας, σημασίας. Η Ελλάδα ζημιώθηκε ποικιλοτρόπως, ενώ διπλωματικά έχουμε ηττηθεί κατά κράτος
• Μουσείο Ακρόπολης: έχει γίνει πλέον σύνθημα η καταγωγή όλων των υπαλλήλων του

Θύμα της πόλωσης

Να λοιπόν που και εγώ βλέπω τον εαυτό μου να μετατρέπεται σε θύμα της πόλωσης των εκλογών, κατάσταση στην οποία, ομολογώ, δεν φανταζόμουν ότι θα βρισκόμουν ποτέ.

Παρότι η πάγια θέση μου είναι εναντίον των εκβιαστικών διλημμάτων και της δυαδικής επιλογής αντιμαχόμενων στρατοπέδων, αυτήν τη φορά νιώθω ότι αναγκάζομαι να παραβώ τις αρχές μου. Έχω υποστηρίξει στο παρελθόν ότι είναι τεράστιο λάθος να μην ψηφίζεις εκείνους που πραγματικά θεωρείς ότι είναι ικανότεροι, πιο άξιοι και σε αντιπροσωπεύουν πειστικότερα, προκειμένου να ψηφίσεις τον αντίπαλο του κόμματος που θέλεις να φύγει ή να μην καταλάβει την εξουσία, http://ta-neura-mou.blogspot.gr/2012/05/blog-post_31.html και http://ta-neura-mou.blogspot.gr/2012/05/blog-post_04.html . Πιστεύω ότι με το να μην ψηφίζουμε αυτούς που προτιμούμε, διαιωνίζουμε την επιβίωση των "κακών" και πρακτικά οδηγούμε στην εξαφάνιση αυτούς που θέλουμε, περιμένοντας κάποιους «άλλους» να τους ψηφίσουν, ώστε αν, και όταν, αποκτήσουν κάποια δυναμική, τότε να τους ψηφίσουμε και εμείς!

Όσα χρόνια ψηφίζω ανήκα σε αυτούς στους «άλλους».

Τώρα όμως;

Ανέκαθεν πίστευα στην ιδεολογία της σύγχρονης, ευρωπαϊκής αριστεράς και ειδικότερα στις αρχές που είχε διατυπώσει με τα εξαιρετικά κείμενά του ο αείμνηστος Μιχάλης

Success story στην Ελλάδα του 2014

 Όταν ο Ίαν Σαββίδης νοίκιασε το «Μακεδονία Παλλάς» για 40 χρόνια με 70 εκ., πολλοί χαρακτήρισαν σκάνδαλο το να δωθεί το φιλέτο του Αστέρα για 400 εκ. Πιθανότατα να είναι έτσι, όταν έχουν πουληθεί οικόπεδα και βίλες στην κοντινή περιοχή σε τιμές μέχρι και 15 εκ.

Με αυτά ως δεδομένα, πώς θα χαρακτήριζε κανείς την πώληση του άλλου φιλέτου της Αττικής, δηλαδή του «Ελληνικού», στον Λάτση έναντι 915 εκ.;

Σημειωτέον ότι η Lamda Development έχει κεφαλαιοποίηση περίπου 300 εκ. € και ζημιές, το 2013, 48,6 εκ. €, αλλά θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι αυτό δεν είναι πρόβλημα στην σημερινή οικονομία (αν βέβαια πάει στραβά το πράγμα, θα βρεθεί το δημόσιο να καλύψει τα δάνεια ή τις τράπεζες που τα έδωσαν).

Να θυμίσουμε ότι η Lamda Development ήταν ο μοναδικός (!) υποψήφιος για το καλύτερο

Δύο άκρα;

Απευθύνομαι στους ηλίθιους που ενστερνίζονται ακόμα μια από τις πιο ανόητες και επικίνδυνες θεωρίες της σύγχρονης πολιτικής ζωής.

Την θεωρία των δύο άκρων!

Τι ΔΕΝ είναι η θεωρία των δύο άκρων; ΔΕΝ είναι η θεωρία που υποστηρίζει ότι υπάρχουν

Καταδικάζω την αδικία από όπου και αν προέρχεται

Καταδικάζω, επίσης, την βλακεία από όπου και αν προέρχεται!

Παραφράζω την ανόητη φράση «Καταδικάζω την βία από όπου και αν προέρχεται» την οποία κάποιοι προσπαθούν να εκμαιεύσουν από τους περισσότερους πολιτικούς, της αριστεράς βέβαια, καθώς της δεξιάς την έχουν ήδη πρόθυμα υιοθετήσει.

Δεν είναι τυχαίο που οι πιο συντηρητική πλευρά του πολιτικού φάσματος κάνει τέτοιου είδους απλουστεύσεις/γενικεύσεις. Η πιο χαρακτηριστική πρόσφατη τέτοια περίπτωση ήταν η γνωστή άποψη ότι «πλέον δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ δεξιάς και αριστεράς». Σήμερα, βέβαια, η διατύπωση αυτής της φράσης θα προκαλούσε γέλια.

Ελπίζω ότι δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να αντιληφθεί κανείς ότι η ταύτιση της δολοφονικής επίθεσης του Ρουπακιά στον Φύσσα, με το γιαούρτωμα κάποιου πολιτικού, κάτω από τον γενικότερο μανδύα της «βίας», είναι τουλάχιστον ανόητη.

Με την ίδια, ισοπεδωτική, λογική μπορούμε να ταυτίσουμε τον μαφιόζο αρχηγό καρτέλ που έχει σκοτώσει εκατοντάδες ανθσεων.﷽﷽﷽﷽﷽διαστρευλμάφίλούσε γιέ χρην αποφορώπους με την μητέρα που μαλώνει το παιδί της! Γιατί όχι; Δεν ασκεί βία στο παιδί της όταν δεν το αφήνει π.χ. να φάει παγωτό;

Αυτός ακριβώς είναι ο ορισμός του λαϊκισμού. Η μάχη των εντυπώσεων, της ατάκας, των αφορισμών και των διαστρεβλώσεων. Δεν μας ενδιαφέρει η ουσία των πραγμάτων, ούτε να λυθούν τα προβλήματα.